GR5BE 1 – dag 1 – 28/01/24
Huijbergen – Wuustwezel (28 km)
Ik heb er weer zó naar uitgekeken om een etappe van de GR5 te lopen! Even een dag ‘ontspannen’ ?.
We zijn inmiddels gewend aan het gemak waarmee je in Nederland met het OV kunt reizen en hebben daarom de reis niet echt voorbereid. In België heb je “De Lijn”, de equivalent van onze vertrouwde 9292-app. Waar we geen rekening mee hadden gehouden is dat het openbaar vervoer in België toch wat anders werkt…
We besluiten om de auto bij het eindpunt van de wandeling neer te zetten en ter plekke onze route uit te zoeken naar het beginpunt. Met het openbaar vervoer zijn we zo’n 2 uur en 45 minuten kwijt…. Uber app werkte niet en taxi is te duur. Dan gaan we maar vanaf Wuustwezel terug naar Huijbergen lopen en kijken we daar weer hoe we terug naar de auto komen!
De route start in het centrum van Wuustwezel en al snel lopen we door de landerijen. Het is verrassend goed aangegeven met de bekende wit/rode bordjes. Lange en korte bordjes… ik ben er vandaag pas achter gekomen dat dit een pijl voor moet stellen?.
Het is gezellig en de kilometers gaan snel. We hebben onze eerste pauze na 11 km en eten ons fruithapje. Een frisse lucht met een warm zonnetje. Heerlijk, hier krijg ik echt energie van!
We komen door Kalmthout en gaan op zoek naar koffie. Veel gelegenheden zijn op zondag gesloten. Een behulpzame voorbijganger wijst ons op de uitspanning aan de rand van de Kalmthoutse heide, precies op onze route. Onderweg passeren we voorzichtig station Kijkuit en na zo’n 2km is er koffie! Bij wijze van spreken dan, want we nemen verse munt en gember thee met pannenkoeken en appeltaart ?.
Nog maar 8 km over de Kalmthoutse heide tot het eindpunt. Het gaat echt snel vandaag. Na de lunchpauze sluiten we aan in de bos-file. Jeetje wat is het hier druk! Een kilometer rondom de uitspanning is het een soort mierennest van mensen. Als we iets verder lopen is het gelukkig weer een stuk rustiger, maar onze conclusie is dat je hier beter niet op zondagmiddag doorheen kunt lopen.
Even genieten van de rust en de prachtige natuur. Mooie vergezichten en mos wat tot bloei komt.
En dan zijn we ineens op de plek van bestemming. En nu? Nog eens de Uber app proberen. Er komt geen bevestiging dus nog maar eens proberen. En dan komt onze reddende Uber-engel Julien in zijn Hyundai aanzetten. Dit is onze eerste Uber-ervaring dus best even spannend hoe dat zou gaan. Echt ideaal! Geen rekening houden met bushaltes en -tijden, gewoon op het zandpad opgepikt worden.
Julien spreekt beter Frans dan Belgisch en het is niet makkelijk om een gesprek te voeren. Hij vertelt dat hij doordeweeks lasser is in de haven van Antwerpen en in het weekend als Uber. Het is geen luxe, hij heeft het inkomen nodig om rond te komen. Vrije tijd? Die heeft hij niet. Even een reality-check. Het raakt ons en we realiseren ons hoe goed wij het eigenlijk hebben…
